پلاسما چهارمین حالت ماده است. حالتهای معمول عبارتند از : جامد، مایع، گاز و پلاسما.
پلاسما با واردکردن انرژی به گاز حاصل می شود و مولکول های گاز را به رادیکال های آزاد تبدیل می کند. در دمای 80
محدودیت های روش استریلیزاسیون سنتی نظیر اتیلن اکساید و بخار، محققین را بر آن داشت تا روش جایگزین را برای این دو روش طراحی کنند. نتیجه روش خاص استریل با فناوری پلاسما در دمای پایین توسط پراکسیدهیدروژن شد. فناوری پلاسما از بخار پراکسید هیدروژن و گاز پلاسما در دمای محیط برای استریل کردن ابزار های پزشکی بدون باقیمانده هر گونه مواد سمی کار می کند. روش پلاسما برای ابزار هائی که نسبت به گرما و بخار آب و در رطوبت ، حساس هستند بسیار مناسب است.

این روش در 5 فاز عمده عمل می کند:

هوای داخل محفظه دستگاه توسط پمپ تخلیه می شود این فشار منفی ایجاد شده برای فاز بعدی بسیار ضروری است.

مقدار مشخصی از پراکسید هیدروژن به داخل محفظه تزریق می شود تبخیر سریع پراکسید هیدروژن به دلیل فشار منفی توزیع آن در چمبر بسیاری از باکتری هایی که در سطح قابل دسترسی هستند از بین می برد.

در این مرحله بخار پراکسیدهیدروژن در کل محفظه منتشر شده و با افزایش فشار، ابزار ها را استریل میکند در پایان این فاز، فشار چمبر کاهش می یابد و این مرحله شروع مرحله پلاسما است.

میدان الکترومغناطیسی مولکول های بخار پراکسیدهیدروژن را از هم می شکند. ایجاد پلاسما در دمای پایین (محیط) منجر به تولید اشعه اولتراویوله در رادیکال های آزاد می شود. بدنبال این عمل،کلیه میکروارگانسیم های فعال شده توسط میدان الکترومغناطیسی در برخورد با رادیکال های آزاد ار بین رفته و این رادیکال ها تبدیل به اکسیژن و بخار آب می شود. سپس فاز های سه گانه بالا مجددا تکرار می شوند.

فشار محفظه تخلیه می شود تا اجازه دهد که درب دستگاه باز شود . نیازی به خنک شدن نیست و ابزار آماده استفاده است.

مرحله اول

بخارساز، پراکسید هیدروژن 50 درصد را بدون این که به آب تجزیه شود به بخار پراکسید تبدیل می نماید و روی سطوح اقلام پخش می شود و باعث نابودی میکرواورگانیسم ها می شود.

مرحله دوم

گاز پراکسید هیدروژن طی فرآیند تغییر فشار داخل چمبر، با برخورد سریع با سطوح اجسام داخل چمبر روی میکرواورگانیسم های آن ها پخش می شوند و باعث نابودی 80 درصد آن ها می شود.

مرحله سوم

اعمال پلاسما، موجب تخریب DNA میکرواورگانیسم های باقی مانده می شود و آن ها را نابود می کند.

مرحله چهارم

پراکسید هیدروژن باقیمانده در داخل چمبر، بر اثر برخورد پرتوهای پلاسما به بخار آب و اکسیژن تجزیه می شود. و روی تجهیزات پزشکی بدون به جا ماندن هر گونه بقایای سمی استریل می شوند.

مزایا

  • ایمن، بی خطر و دوستدار محیط زیست.

  • عدم وجود پسماند سمی

  • تنوع سیکل کاری (بسته به نوع مدل و اندازه حجم بارگذاری)

  • بدون نیاز به تهویه و لوله کشی فاضلاب

  • از آن جا که دمای چرخه های استریل 50 درجه سانتی گراد است برای استریل اقلام حساس به گرما و رطوبت، این روش مناسب ترین است.

  • نصب، راه اندازی و سرویس آسان

  • سازگار با اکثر تجهیزات پزشکی

  • مقرون به صرفه

معایب

  • سلولز (کاغذ) ، ملحفه ها و مایعات قابل استریل نیستند.